Povijest ruske književnosti

Ova istorija ruske književnosti plod je dugog bavljenja ruskim prilikama, ruskim autorima, i divljenja vrednim delima koja smo dužni toj literaturi. Ona pokušava da prikaže umetničku posebnost ruske književnosti, njen atipični razvoj i blisku povezanost sa političkom, društvenom i kulturnom situacijom u zemlji. U 19. veku, od Puškinova vremena, ruska je književnost po svojoj unutrašnjoj razvojnoj logici stekla veličinu koja se verovatno može uporediti samo sa italijanskom likovnom umetnošću renesanse ili sa nemačkom muzikom od Bacha do Richarda StrauB-a. Najvažnija svrha ove istorije književnosti je upravo ta evocirati ovu veličinu koja se očituje u razgranatom sistemu nekoliko plejada pesnika i romanopisaca. To ne može uspeti ako se ne uzmu u obzir poreklo i razvojni uslovi ruske književnosti, kao i pokazivanje njene višestruke isprepletenosti sa drugim evropskim književnostima – intertekstualnost je glavni element ruske književnosti.